Na een mooie ploegenachtervolging op maandag stond op dinsdag alles in het teken voor aankomende woensdag dan gaat het echte werk beginnen, de 200 km. alternatieve Elfstedentocht. Eerst even lekker uitfietsen van gisteren en in de middag pannenkoeken van Riet eten. Goed eten is belangrijk voor de 200km, dus stapelen maar!! Daarna ging iedereen schaatsen slijpen en alvast spullen klaar leggen voor wat we morgen allemaal aan trekken en eventueel extra spullen die je tijdens de koers nodig denkt te hebben, zoals extra handschoenen of jasje. ’s Avonds hebben we heerlijk risotto gegeten, daarna de wedstrijd door gesproken en daarna hup naar bed, want morgenvroeg gaat de wekker om 5 uur.
Om 5 uur ging de wekker en hebben wij eerst even een stukje buiten gelopen. Dit doen wij altijd voor de wedstrijd om te voelen hoe koud het is en om wakker te worden, want 5 uur is best vroeg. Nadat we buiten hebben gelopen hebben we weer goed gegeten, daarna omkleden en op de fiets naar het ijs. Daar werd onze rug allemaal ingetaped, want z’n 200km wedstrijd is vaak erg belastend voor je rug.
Nog snel voor de start even plassen en om half 8 klonk dan het startschot en zijn we begonnen aan de lange 200km tocht. Al in de eerste meters viel Nienke hard voorover, maar Nienke is een bikkel en het was even doorbijten de eerste ronde, maar daarna ging het steeds beter en kon ze weer lekker schaatsen. Na 1 ronde reden er drie meiden weg. Voor Chantal was het haar eerste 200km en wist niet zo goed wat ze ervan kon verwachten en was ze gelijk actief. Door wat aansturing van ons kon ze zich nog even rustig houden. Na twee ronden viel ik en had gelijk enorme pijn aan mijn duim. Ik wist gelijk dat het niet goed was, maar bedacht mij maar elke keer het is maar mijn hand en daar kan ik gewoon mee doorrijden. Wat ‘’smarties’’ erin en de pijn verdween snel. Daarna reed er een grote groep weg met twee favorieten erin. Wij zaten er niet bij en moesten al vrij vroeg in de wedstrijd met onze krachten smijten. Maar wij moesten het tempo in het peloton wel behouden om de kopgroep niet te veel ruimte te geven. Met super goed werk van onze regiorijdsters Chantal en Maya die hun stinkende best deden om tempo te blijven houden in het peloton was voor hun beide na 120km het kaarsje uit en was het aan Nienke en mij om hun stokje over te nemen. Nienke en ik wisselden elkaar goed af. Na 160km moest Nienke het peloton laten gaan maar reed samen met nog twee andere meiden door. Ik viel helaas na ongeveer 170km en kon ook niet meer de aansluiting krijgen met het peloton. Ik heb gewacht op het groepje van Nienke en met dat groepje hebben wij 190km gereden en zijn geklasseerd op 34 en 35. Aggie en Ankie zaten ondertussen nog mooi voorin in een verbrokkelende kopgroep. Ze wisselde elkaar goed af en gingen om en om mee met de aanvallen. Op 5km voor het eind reden er twee dames weg vanuit de kopgroep. Aggie en Ankie konden deze niet pareren en gingen op voor de sprint om de derde plek. Aggie werd uiteindelijk vierde en Ankie zevende.
Deze lange dag hebben we afgesloten bij de bingo van Jannes in de feesttent. Nienke pakte hier nog een mooie bingo-prijs en ging met een Smartbag en een deurmat naar huis.
