NK marathon en cupwedstrijd in Tilburg

Zaterdag 17 februari 2018

De dag van mijn aller laatste NK bij de junioren. Om 10:30 uur in de auto op weg naar Tilburg. Na een heel eind in de auto kwam ik op tijd aan op de Ireen Wüst ijsbaan, waar het al heel druk was. Veel supporters stonden langs de kant te juichen voor hun eigen favoriet.

Om 14:25 stonden we met een best pelotonnetje aan de start van onze 35 ronden koers op dit NK. De spanning was aanwezig. Mijn laatste keer bij de junioren, voordat ik komende zomer senior word. Er waren veel kanshebsters op de titel en dat maakte het een zenuwachtige wedstrijd. Vanaf het begin werd er aangevallen. Veel eenlingen probeerden in de eerste 10 ronden al los te komen van het peloton maar slaagden hier niet in. Totdat er een moment kwam waarop ik mijn kans zag. Ik sprong weg met een rijdster van het opleidingsteam van Palet. Het peloton gaf ons in eerste instantie niet heel veel ruimte, en we bleven hangen op een 50-100 meter voorsprong. In deze fase was ik ook nog bezig met een beetje krachten sparen. Wanneer we wel teruggepakt worden is het wel handig als ik nog wat energie over heb. Toen ik na een aantal rondjes omkeek, zag ik dat het peloton rechtop stond. Dit was onze kans! Ik gaf de situatie door aan mijn medevluchtster en we zetten hem in versnelling 6. Zo liep onze voorsprong heel snel op tot een dikke halve ronde. Vanaf dit moment was het alles of niks. Vollebak! Toch waren we al met het rondebord op 23 weg gesprongen, dus het was een lange vlucht en dan raakt de energie op een gegeven moment op. We hielden het lang vol doordat de achtervolgende groep het niet helemaal met elkaar eens was. Uiteindelijk werden we in de laatste 100 meter bijgehaald door 4 achtervolgende rijdsters, en werd ik helaas net 4e op de streep.

Om 19:15 stonden Aggie, Ankie, Laura en Nienke aan de start voor hun wedstrijd. Veel speldenprikjes waren het gevolg van goed ijs, maar er kwam niets weg. Alle vier de meiden van Cenned zaten vanaf de start goed voorin en zaten attent mee in de kopgroepjes. Met ongeveer nog 25 ronden op het bord ontstond er een breuk in het peloton. Er reden een aantal dames weg, waar vervolgens een hele boel naar toe sprongen. Zo ontstond er een kopgroep van 23 dames. Aggie en Ankie zaten hier beide bij. Laura was inmiddels uit de wedstrijd vanwege pijn aan haar schenen. Zij nam geen onnodige risico’s en stapte af, zodat dit hopelijk geen gevolgen heeft voor haar wedstrijden in Zweden die komende week op het programma staan!

Nienke zat in het achterste stuk van het peloton, en miste zo de kopgroep. In die kopgroep van 23, waar eigenlijk alle ploegen wel in vertegenwoordigd waren, werden de verschillende ploegen het niet eens, en de achterste groep reed hard door dus kwam 10 rondjes voor het einde iedereen weer bij elkaar. Nu was het duidelijk, het werd een massasprint. Zoals altijd werden er treintjes gevormd door ploegen en iedereen probeerde een goeie positie te pakken. Ankie nestelde haar wagonnetje achter de trein van Palet, en zat op plek 5. Een super goeie uitgangspositie in de laatste 2 ronden! Aggie zat in een andere sprinttrein en had helaas niet de kans om buitenom naar Ankie toe te rijden. Toch zat ook zij in een goeie trein. Nienke zat ook nog in het peloton. Zo reden ze alle drie hun eigen eindsprint. Ankie eindigde in de eindsprint op een 7e plek, Aggie werd 12e en Nienke werd 35e.

Vanavond rijden Chantal en ik in Groningen onze finalewedstrijd in de Regio Noord/Oost competitie, en dan is ons schaatsseizoen alweer voorbij! Dinsdag vertrekken de andere 4 dames en Alida met het vliegtuig richting Lulea, waar voor hun komende donderdag, zaterdag en zondag wedstrijden op natuurijs op het programma staan. Via Facebook en de website zullen zij uiteraard regelmatig verslag doen van hun belevenissen!

Adios!
Maya