Dag 7-8 Het estafetteverslag

(In volgorde geschreven door: Ankie, Aggie, Nienke, Maya en Laura. )

De week is voorbij gevlogen en nu zitten we alweer in de bus terug naar huis. We passeren Biasca, Airolo en de Gotthardpass waar we zaterdag op de eerste dag overheen zijn gefietst. En dan duiken we de tunnel van 17km in. 

Gisteren reden we, na het ontbijt en het inladen van de fietsen, in de bus naar Cannobio aan de andere
kant van het Lago Maggiore. Dit was het startpunt van onze laatste rit. Nog niet goed en wel op de fietst zien we een fietsenwinkel en besluiten we even naar binnen te duiken. De Italiaanse kledingmaatjes vallen goed in de smaak bij Laura (maatje XS). Helaas was het shirtje waar Laura haar oog op liet vallen zelfs voor haar te klein. 

Met zijn alle naar de top!

Ankie en Laura vinden nog wel Italiaanse sokken en besluiten die te kopen. Hierna vervolgen we onze weg en beginnen we aan de klim van 20 km. We spreken met elkaar af om de eerste 8 km bij elkaar te blijven, daarna mogen we 'koersen' van Alida! Zo gezegd, zo gedaan! Ergens halverwege staat Alida en geeft ons het teken dat we los mogen. Ankie demarreert gelijk en Aggie kan net volgen. Nienke en Laura kunnen hier niet zo snel op anticiperen maar sluiten later wel weer aan. Even later valt het toch weer in 2en en wordt er zelfs in een vrij donkere tunnel gekoerst. Met ontplofte benen komen we boven. We besluiten nog een stukje af te dalen om onze jongste topper Maya op te halen. Ook zij haalt te top, klasse! 

Monument Marco Pantani,  Il Elefantino.

Nadat we boven op de top nog wat reepjes naar binnen hadden gewerkt en nog een aantal foto's hadden gemaakt bij het monument van Marco Pantani, Il Elefantino, maakten we ons klaar voor de afdaling. We dachten dat het een afdaling van 20 km zou zijn maar na 5 km zagen we het alweer omhoog gaan. Gelukkig ging het na een aantal kilometers weer naar beneden. Een mooie brede weg met goed lopende bochten. Op een gegeven moment kwamen we in een tunnel waar Aggie en snelheid van 75,2 km/h haalde! Beneden aangekomen leek het net alsof we in Nederland waren, volle bak wind tegen. Ankie sleurde ons er goed doorheen en hield het tempo hoog. Langs het water hadden we gelukkig weer wind mee en konden we allemaal even op adem komen. Het uitzicht was echt geweldig met zicht over het meer.

Overtocht met de boot.

In Cannero Rivièra ging onze veerpond. Zo konden we mooi wat kilometertjes afsnijden. Alida moest met de auto wel om het hele meer heen, en dat kost je bijna 2 uur. In 15 minuten waren we aan de overkant, in Luino. Vanaf daar was het alleen nog maar de klim naar ons huisje. Naja.. 'alleen maar' is niet goed uitgedrukt. Diezelfde klim werd namelijk deze week, per dag steeds zwaarder. Maar uiteindelijk zijn we allemaal boven gekomen!

Nadat we allemaal hadden gedoucht en alvast wat spullen hadden ingepakt gingen we lekker met z'n allen uiteten. Onze vriend Candido had al een tafeltje voor ons gereserveerd. We konden heerlijk buiten zitten met een mooi uitzicht. Iedereen begon met een heerlijk voorgerecht. Maya en Aggie hadden meloen met ham, Nienke en Laura hadden een overheerlijke carpaccio, Ankie had ravioli en Alida een bord vol pasta met ansjovis. Daarna kwamen onze pizza's. Deze smaakte ook erg goed en vulde ook goed! En natuurlijk sluiten we af met nog een toetje, want dat gaat er natuurlijk altijd wel in. We hebben afgelopen week toch genoeg calorieën verbrand. Als afsluiter hadden Alida en Ankie nog een limoncello. Iedereen heeft hier ook even van geproefd. Dit viel niet bij iedereen goed in de smaak. Nadat alles op was snel de bus inladen en naar bed! Na een warme onrustig nacht stonden we om half 7 naast Aggie haar bed om haar wakker te zingen! Ze is vandaag 29 jaar geworden. Van Harte gefeliciteerd Aggie!! Nu snel allemaal in de bus op naar huis! De laatste loodjes en dan gaan de wedstrijden over een maand al weer beginnen!