Vandaag (16 januari) begint goed, met een dik pak sneeuw op de vensterbank. Ik kijk naar buiten en constateer dat het wederom echt winter is, in het Oldambt in ieder geval.
Gelukkig zijn we hierop voorbereidt, dankzij de extreme ijzel van vorige week, dit kunnen wel prima handelen.
Neemt niet weg dat m’n vader me even waarschuwt om niet voor 12u de weg op te gaan, want er ligt een dik pak sneeuw en in deze regio wordt echt nog niet gestrooid, zo vroeg op de ochtend.
Gelukkig is de wedstrijd lekker in de buurt, dus hoeven we ons geen zorgen te maken over een lange reistijd en kan er vandaag rustig aan gedaan worden.
Heerenveen dus, daar rijden we vandaag. De vorige wedstrijd was niet bepaald mijn beste te noemen, eerder mijn slechtste, dus ik ben gebrand op persoonlijke revanche.
Aangekomen op de baan drink ik eerst een kopje koffie, vaste prik en bespreek ik met mijn teamies de paklijst voor Oostenrijk, we kunnen het de belangrijke zaken des levens noemen.
Tijdens het inlopen klets ik nog wat met Ankie, kijken we naar de rappe langebaners en blikken we nog wat vooruit op de Weissensee en eventueel natuurijs in Nederland.
De warming up voelt goed, de benen zijn prima vandaag. Soms kan het tijdens het inlopen voelen alsof je tegenwind hebt, tenminste bij mij, waardoor ik niet echt moraal krijg, maar vandaag is dit gelukkig niet het geval: laat de koers maar komen!
In het eerste gedeelte van de race laat ik me leiden door mijn goede benen, ik wil graag een keer bij de juiste kopgroep zitten, dus spring mee of ergens naartoe, maar helaas krijgen we niet de zege van het peloton. De kans is groot dat A-ware een massasprint wil voor Irene Schouten en met een rijdster als Carien Kleibeuker, die het tempo moordend hoog kan houden, in de gelederen kunnen ze daar ook daadwerkelijk op aansturen.De rijdsters van team Cenned willen dit niet perse, dus we gaan mee in groepjes, proberen het zelf en laten ons zien, maar helaas mag het niet baten.
In de finale ben ik niet behendig genoeg, laat me te makkelijk aan de kant zetten en kom, wederom, licht gefrustreerd over de streep. Ook vandaag was het weer chaos, daar kan ik (nog) niet zo goed tegen. Het duwen en trekken, het hangen aan elkaar, kan iemand me leren hoe ik me daarin staande kan houden?!
Al met al wel tevreden over vandaag, die ellendige finale daargelaten.
Nu de knop om, richting het natuurijs, want daar kijk ik echt naar uit, super gaaf!
Britt
