zondag 23 november 2014

Regiowedstrijd - Deventer

Vandaag staat een tripje naar de andere Hanzestad op de agenda: het is koers in Deventer.
 Gisteravond heb ik de landelijke wedstrijd via Youtube gevolgd, want voor mij stond een avondje rust op het programma. Even wennen na al die dubbele weekenden (iets waar ik later nog op terug kom), ik heb opeens heel veel vrije uurtjes over, maar niet verkeerd gezien de lengte van het seizoen.

Aan het eind van de middag stappen we in de auto en ik bedenk me dat ik als langebaanrijdster talloze keren in De Scheg heb gereden, soms op schuurpapierijs, soms met dichte mist, maar nog nooit terwijl er een ‘dak’ op zat. Zal deze baan nu opeens een soort Kardinge zijn? Met glij-ijs?

Aangekomen op de locatie constateer ik meteen dat het inderdaad een soort Kardinge is, maar helaas wel een maandagavond-Kardinge: de baan ligt er aangeslagen bij en de rijders gaan bij bosjes onderuit.
Niet teveel bij nadenken en lekker inlopen, we moeten er immers allemaal overheen. In de kleedkamer doen inmiddels de wildste verhalen de ronde: als ik de andere meiden mag geloven zit er een enorme krater in 1 van de bochten. Jeetje, spannend!

Tijdens het inrijden blijkt dat de pionnen, vanwege de slechte plek, niet in de baan gezet worden, als we allemaal binnen de blauwe strook blijven moet het goed komen.
Na de start merk ik meteen dat het lekker gaat, de beentjes voelen prima en snelheid maken gaat makkelijk. Ook valt me op dat er ontzettend veel geduwd wordt, het begint al in de loze ronde.. Mogelijk hebben sommige andere rijdsters niet door dat er nog 50 ronden te rijden zijn? Gedurende de wedstrijd wordt er veel naar elkaar geroepen, klappen ijzers tegen elkaar aan en gaan de nodige dames tegen de vlakte. Ik heb van dit alles gelukkig weinig last en kan in de tussensprintjes lekker meedoen. In de finale zit ik helaas wat opgesloten en moet ik wachten met snelheid maken tot er ruimte is. Ok, Britt, niet paniekeren, gewoon knallen, alles eruit! En dat doe ik, de laatste 300 meter sprint ik voor wat ik waard ben, haal ik weer wat meters in en weet uiteindelijk als 2e te finishen. Een resultaat waar ik tevreden mee ben. Ik weet de 2e plek in het tussenklassement te behouden en neem een mooi bosje bloemen mee terug.

Britt