Mogelijk is het u al opgevallen dat ik, in tegenstelling tot de
andere CENNED rijdsters, zowel in de landelijke als regionale uitslagen
genoemd wordt. De oorzaak hiervan is gelegen in het feit dat ik
eigenlijk helemaal geen landelijk rijdster ben, de regiocompetitie is
mijn ‘hoofdcompetitie’. Dit klinkt misschien wat raar, want landelijk
rijden is zeker wel het hoofddoel, echter om mezelf officieel tot de
hoogste categorie te mogen rekenen moet ik eerst laten zien ‘that I have
what it takes’. Hoe is dit allemaal zo gekomen?
Een aantal jaar geleden heb ik al landelijk mee gekoerst, met Alida als ploegleidster, prachtige natuurijswedstrijd gereden, waaronder het eerste NK natuurijs sinds zeer lange tijd en de ronde van Earnewald. Het waren mooie seizoenen, maar het plezier in de sport verdween volledig. Hiermee verloor ik ook mijn grote drijfveer, want elke training en wedstrijd het uiterste van jezelf vragen valt niet mee als je er niet op een bepaalde manier van kunt genieten. Ik koos ervoor op de schaatsen aan de wilgen te hangen en hield dit 3 jaar vol. Ik vond een nieuwe liefde in het windsurfen en de ijssport verdween volledig naar de achtergrond. Tot afgelopen voorjaar.. Opeens begon het weer in volle hevigheid te kriebelen en wist ik het zeker: ik moet weer beginnen, ik wil terug het landelijke peloton in! Zo gedacht, zo gedaan: ik pakte de trainingen weer op en genoot van (vrijwel) elke.. Ook werden er skeelerwedstrijden gereden, natuurlijk viel dit van tijd tot tijd behoorlijk tegen, maar ik was blij met elke vooruitgang.
Aan het eind van de zomer trainde ik een keer met team CENNED mee, want zowel Alida als ik waren wel benieuwd hoe mijn niveau inmiddels was. Het viel me alles mee, ik reed lekker en wat het belangrijkste was: ik genoot! Een weekje later kwam de vraag: Britt, zou jij als reserverijdster bij team CENNED willen aansluiten? Annemarie heeft gezondheidsproblemen, dus zij kan niet alle koersen rijden en ik zoek iemand die dit op kan vangen.
Ik hoefde niet lang na te denken: natuurlijk! Wat is nou prettiger dan rustig weer aan het landelijke peloton te mogen snuffelen, af en toe mee te rijden en verder lekker vertrouwen op te doen in de regionale wedstrijden?
Uiteindelijk pakt dat rustig snuffelen iets anders uit dan verwacht, want helaas zijn de problemen van Annemarie hardnekkiger dan verwacht. Moeilijk op te lossen ook, waardoor ik een heel groot deel van de landelijke competitie mee kan rijden. Opeens vol met de neus in de boter.. Als regiorijdster, met geel nummer, dat wel. Om het witte nummer te verdienen moet ik hoog blijven eindigen in ‘mijn’ competitie.
Wie had dit verwacht, precies een jaar geleden, toen ik in deze periode nog op het vloeibare water stond en blij was met elke herfststorm.. Ik in ieder geval absoluut niet!
Het is een vol programma, met meerdere competities naast elkaar, het ‘natuurijs’ van Biddinghuizen nog niet eens meegerekend, maar ik geniet er met volle teugen van: wat is het geweldig om ‘terug’ te zijn. En wat fijn om het plezier in deze geweldige sport terug te hebben gevonden!
Ik ben dan ook heel erg dankbaar voor de kans die ik krijg en het vertrouwen dat mensen in mij hebben, dat betekent veel voor me. Via deze weg wil ik Alida, Herman en absoluut ook Jur dan ook hartelijk danken. En natuurlijk de andere CENNED meiden: Annemarie, Ankie, Birgit en Maria, die me zo goed opvangen en opnemen in de ploeg. Ik voel me deel van het team, niet ‘slechts’ een invaller.
Laat maar komen, de rest van het seizoen, ik ben er klaar voor!
Britt
