zaterdag 8 november 2014

KPN Cup 4 - Den Haag

Oh Oh Den Haag..

U moet weten dat ik met veel plezier in Groningen woon, maar op dagen als deze vraag ik me toch heel stiekem af waarom ook alweer.. Koersen in Den Haag, dat betekent lang in de auto zitten en behoorlijk laat thuis. Gelukkig mag ik op de achterbank van Alida’s bolide plaatsnemen en zo volgt een ontspannen rit richting De Uithof.

Vandaag wordt, naast de marathon, ook een mass start verreden. Deze sla ik echter over, omdat er morgen ook alweer een regiowedstrijd op het programma staat. Eerlijk gezegd heb ik wel even getwijfeld, want het leek me machtig mooi om zo’n korte, snelle wedstrijd te rijden, maar gelukkig kreeg ik van Alida een strenge blik: nee, Britt, niet te gek, 2x koers in 1 weekend is al zwaar genoeg.

Als we aankomen in het stadion zijn de dames al aan de warming up begonnen en zie ik allemaal meiden met schaatsen en helmpjes rennen. Later blijkt dat de achterkant van alle ijzers gecontroleerd moet worden (deze moet afgerond zijn), alvorens men mag starten. Dit kost toch een beetje extra tijd, wat niet iedereen ingecalculeerd heeft. Ankie start in de B-poule: een redelijk kalme wedstrijd waarin veel naar elkaar gekeken wordt. Het is, naar eigen zeggen, nog niet echt haar ding. Vervolgens begint de A wedstrijd, met een behoorlijk aantal langebaantoppers. Een snelle wedstrijd, waarin Birgit en Maria beide punten weten te pakken en mooie klasseringen behalen. Bij mij begint het wel wat te kriebelen: de volgende keer, in Hoorn, ga ik graag van start!

In de kleedkamer worden de koersjes even nabesproken en dan is het ook alweer tijd om ons langzaam te gaan klaarmaken voor het ‘echte’ werk: 70 ronden koers. Even de beentjes opwarmen en voorbespreken. Het plan is om af en toe aan te vallen en beurtelings mee te zitten. Mijn plan is om weer uit te rijden en voor de finale de anderen op te zoeken en voorin te geraken. Normaal gesproken doe ik 3,5 pogingen om naar voren te rijden, welke stranden omdat ik geen duidelijk doel heb en een beetje blijf hangen: werkt niet, Britt!
Eenmaal gestart raken we helaas al vrij snel Maria kwijt, ze is betrokken bij een valpartij en het materiaal werkt vervolgens niet meer mee.
Birgit en Ankie weten elkaar goed te vinden, voorin het peloton, maar missen helaas de beslissende kopgroep.
Het einde van de koers nadert en ik bereid me voor om naar voren te rijden, we moeten immers nog 6 rondjes dus dit is het moment! Tenminste.. Dat denk ik en met mij alle overgebleven dames, maar de jury heeft toch anders besloten: we krijgen plotsklaps de bel, zonder aankondiging. Goed, dan nu maar sprinten voor wat ik waard ben, er vallen tenslotte rankingpunten te behalen. Ankie en Birgit zitten mooi voorin de groep en eindigen op plek 12 en 13, ik word 37e. Een paar plekjes hoger dan vorige week, dat is mooi en het gevoel is bovendien al een stuk beter. Ik doe vertrouwen op voor de koers van morgen, laat maar komen!

Britt