In de IJshal Leeuwarden geef ik les bij het schoolschaatsen. Een van de kinderen wilde wel leren klunen. “Klunen” riep de rest van de groep bijna in koor. “Ja klunen” zei ik, “dat doe je als er natuurijs ligt. Bijvoorbeeld als het ijs onder een brug niet dik genoeg is om overheen te schaatsen. Dan stap je de kant op, ren je over de matten naar de andere kant, om vervolgens daar weer op het ijs te stappen. Dat kunnen we wel even oefenen want wie weet komt er deze winter wel natuurijs.” En zo reden we even later een rondje om bij het eerste poortje van het ijs te stappen, rennend over de matten naar het volgend poortje om er daar weer op te springen. “Dit is leuk, nog een keer!”. “Is er ook koek en zopie?” Ja de sfeer zat er goed in. Het hoeft alleen nog maar te gaan vriezen. En dat doet mij denken aan de wedstrijd vanavond in Dronten, brrrr daar is het altijd koud.
In de hal in Dronten vriest het in elk geval goed, het is inderdaad koud. Voor het eerst dit jaar kan er een echt thermoshirt onder het wedstrijdpak. Na het vaste ritueel van even langs Jurjen voor tape op de rug, inlopen en de ploegbespreking staan we even later zijn drieën aan de start, Birgit, Britt en ikzelf. Maria is niet helemaal fit en laat deze wedstrijd aan zich voorbij gaan.
Het eerste gedeelte van de wedstrijd wordt er nog wat afgetast maar even later komt er toch wat tempo in. Birgit is goed vandaag. Verschillende ontsnappingen volgen waar Birgit dan wel gelijk bij zit of even later naar toe sprint. Helaas volgt er elke keer vanuit het peloton vrijwel direct reactie waardoor alles weer bij elkaar komt en de ruggen worden gerecht. Britt zit goed in de wedstrijd en komt met nog 20 ronden te gaan naar voren. Ik zit zelf aan de buitenkant achter een dame die er vandoor gaat en spring mee. Na een rondje sluiten er nog aantal dames aan. Maar niet veel later sluit het peloton weer aan. Bijna direct springen twee dames weg en pakken honderd meter. Om mij heen wordt alleen gekeken en zie ik Birgit buitenom snelheid maken. Ze gaat ervoor en krijgt één dame mee. Even later springen er nog twee dames weg. We zien dat de zes dames elkaar vinden maar het gat naar het peloton blijft gelijk. Als de bel klinkt lijkt het nog te gaan lukken met de kopgroep maar het wordt krap. Birgit perst er in de sprint alles uit en eindigt als 5de. Het verschil is klein met het podium. Brit en ik zitten in de spint te ver van achter en eindigen als 29ste en 24ste.Op naar zaterdag, met net als in Den Haag een mass start en marathon.
Ankie
