Na een lekker ontbijt was het plan om vandaag een lange rit te maken. Maar een blik naar buiten naar ons doorgaans mooie uitzicht doet besluiten het plan te wijzigen. Het is grijs en druilerig en daarin (te) fietsen worden we niet beter van. Alida gaat met de CENNED bus op pad voor een boodschap en wij maken ons klaar door een buikspier (drie)kwartier. De woonkamer wordt even verbouwd want daarvoor is wel wat ruimte nodig. Birgit neemt de leiding en even later liggen we met zijn drieën te puffen op grond.
Als Alida terug is eten we een broodje en maak ik alvast een pannetje soep voor als we terugkomen van het fietsen. Inmiddels is het buiten droog en tijd om ons klaar te maken voor de klimtijdrit. De straat is nog erg nat en eenmaal op de fiets duurt het maar even voordat de spetters ons om de oren vliegen. Stoïcijns fietsen we de berg af en beginnen we aan de klim naar Präg. Na nog wat regen, een plaspauze en wat prutsen met mijn versnelling later komen we gezamenlijk boven aan. Alida staat alweer klaar met onze jasjes zodat we in de afdaling warm blijven. Voorzichtig dalen we af, de weg is erg nat en glibberig. Op de kaart staat Strasse für kraftfahrzeug gesperrt en we merken snel waarom. 10km slechte stukken asfalt, haarspeldbochten en lekkere steile stukken wisselen elkaar af. Beneden gaan de jasjes weer uit en beginnen we weer gezamenlijk aan de weg die we zojuist uit zijn gekomen en start de tijdrit. Als een ware finale spurt Birgit er meteen vandoor en kiest Annemarie ervoor op eigen tempo haar rit te starten. Ik heb me voorgenomen niet te lossen uit Birgit haar wiel en vlieg haar achterna. De eerste paar kilometer gaan goed, de verzuring slaat weliswaar gelijk in mijn benen maar ik laat me hier niet door afleiden. Halverwege gaat het toch even te hard en ontstaat er een gaatje maar als we Alida passeren rij ik voor mijn gevoel toch weer naar Birgit toe. Nu kom echter het steilste stuk en is het echt afzien. Boven weet ik dat er nog een stuk vals plat naar beneden loopt en dan 1,5km licht omhoog. Daar moet ik nog tijd op Birgit kunnen winnen. Maar Birgit is te sterk en verdwijnt uit zicht.
Even later peddelen we rustig naar huis. Na een warme douche en lekkere warme maaltijd gaan door we door met onze competitie en wel in de vorm van een potje Rummikub.
[Ankie]
