Na een week waar het schaatsen veel in het nieuws was stond er voor Team Cenned de marathon in Utrecht op het programma. Eerst nog even het nieuws van afgelopen week. Het supergeheime Olympische schaatspak van Sven Kramer bij het NK afstanden. Goed gedaan Nederland, de eerste internationale speldenprikjes zijn in het Olympische seizoen weer uitgedeeld. Overigens schaatsen marathonrijders gewoon hun wedstrijden met een Heidi Liebt muts of haarbandje op. Aerodynamica is iets minder belangrijk in een vol peloton. Verder was er commotie in het herenpeloton over het mogen vervangen van een geblesseerde rijder tijdens het seizoen. Het is wel krom, want als je al 6 rijders hebt is er toch al een reserve? Maar goed het brandje is geblust en Erben Wennemars start in het pak van Team A-ware. Bij de dames is dit niet aan de orde. Dames hebben gewoon maximaal 4 rijdsters en van vervangen of wisselen is geen sprake. Zouden de heren speciale rechten hebben?
Nu eerst maar over de marathon in Utrecht. Team Cenned stond deze keer maar met twee rijdsters aan de start. Margryt was nog ziek en Annewil heeft wat problemen met haar rug. Birgit en Annemarie mochten de ruitjes van Team Cenned verdedigen. Vanaf het begin ging de vlam in de pijp. De twee teams van MK Basics gingen met 7 rijdsters om en om in de aanval. Mijn collega ploegleider Cindy van Team Koga verzuchtte naast mij een paar keer “oei oei de dames maker er wel koers van”. Nou koers was het zeker, mooi om te zien. Tot de eerste puntensprint met het bord op 46 was er veel beweging maar kwam er niets weg. Bij de puntensprint werd er hard doorgereden en kon Annemarie helaas niet meer volgen. Ze heeft wel deze wedstrijd weer een paar stapjes gemaakt en met wat leerpuntjes is er weer een week om te trainen tot de volgende race. Birgit had goede benen. Als echte diesel moet ze even een rondje of 20 warmdraaien maar dan kan ze los. Na de eerste puntensprint sprongen er rijdsters en reed er een mooi groepje weg met Janneke Ensing, Lisa van der Geest, Imke Vormeer en Birgit. Janneke Ensing nam zo hard over dat Birgit even een beurtje moest overslaan en helaas stokte toen ook de samenwerking. Jammer want dit was een mooie kopgroep met meer dan 200 meter voor. Na 12 rondjes werden ze teruggepakt. Verdere aanvallen kregen niet zoveel ruimte en het draaide uit op een sprint. Carien Kleibeuker reed de laatste 3 ronden nog solo vooruit maar de meiden van Brandhout gaven vol gas. Treintjes schoven van voor naar achteren en Birgit schoof mee naar achteren. Jammer want er had echt meer in gezeten dan een 22e plaats. Goed positie kiezen in de finale is nog een vak apart. Koningin daarin is Irene Schouten. Ze won dan ook de wedstrijd met een magistrale eindspurt. Samenvattend: veel aanvallen, een waar slagveld en zoals Cindy al zei: “de dames maken er wel koers van”.
Op naar volgende week. Nieuwe ronde, nieuwe kansen in Den Haag.
Groeten, Alida Pasveer
