vrijdag 30 augustus 2013

Dag 6, Zwarte Woud

De koninginnenrit
Route: Brandenberg - Schönau - Feldberg - Titisee - Jostal - St. Märgen - St. Peter - Kirchzaten - Schauinsland - Obergaß - Wiedener Eck - Utzenfeld - Brandenberg.

Wat gaat de tijd toch snel als het gezellig is en we veel op de fiets zitten?! Het klinkt heel standaard, maar voor ons trainingskamp gaat het toch zeker op. Na de rustdag woensdag en de relatief rustige rit van donderdag is het al weer de laatste dag en dan staat dè koninginnerit op het programma. Die begint met de Feldberg. Iedere dag reden we al de eerste 3km van de klim, maar vandaag rijden we helemaal tot bovenaan, nadat we eerst 5km zijn afgedaald om op te warmen. Zondag had ik hem al gereden, in de stromende regen, maar gelukkig schijnt vandaag de zon. Annewil zit nog een beetje te dromen op de fiets, en heeft dus niet in de gaten dat ik al vooruit rij. Ze zet de achtervolging in, maar is net te laat.
Margryt en Annemarie komen niet veel later ook boven, en we dalen af naar Titisee.
Het is een mooie afdaling en op volle snelheid suizen we naar het meer. Daarna moeten we even zoeken, Alida haar kaart van het Zwarte Woud lijkt wat verouderd, maar uiteindelijk komen we op de mooie hoogvlakte. Licht glooiend kunnen we van het mooie uitzicht genieten zonder dat het veel energie kost. Die energie moeten we sparen voor de tweede klim, wederom naar Schauinsland. Maar nu komen we vanaf een andere kant dan maandag, en deze kant is niet alleen langer maar ook steiler. Er zitten enkele stukken van 14% in, en de kilometers daarvoor en daarna zijn ook nog dik boven de 8%. Twee aan twee halen we de top, Annewil en ik net eerder dan Annemarie en Margryt. Boven op de top vullen we onze energie aan met een mini-Marsje, en Annewil probeert een passerende onbekende wielrenner te verzorgen door hem ook een Marsje aan te bieden. Maar op pijnlijke wijze komt ze er achter dat verzorgen toch een heel ander vak is, en dat we dat maar beter aan anderen over kunnen laten. Helaas houdt daar het ongeluk voor Annewil niet op, in de afdaling die volgt breekt een spaak in haar achterwiel. Gelukkig kan zij het wiel van Alida lenen en als nog de laatste klim van de week rijden. Ze vliegt omhoog, net als ik. Margryt en Annemarie doen het iets rustiger aan, en kiezen er ook voor om de steile, korte route tot de top links te laten liggen.

Net als vanochtend beginnen we aan de Feldberg, maar we zijn erg blij als we al na 3km rechts afslaan en bij het appartement mogen stopen. Na ongeveer 450km fietsen, waarin we ruim 8600 hoogtemeters hebben afgelegd, zit ons zadel niet zo heel lekker meer… Dat geldt overigens ‘s avonds ook voor de houten stoeltjes in de pizzeria.

Liefs, Birgit